تقریبا انواع تولید سود پرک محلول الکترولیز کلرید سدیم را دارند که با استفاده ازگروه های زیر ساخته و تولید می شوند: جیوه، دیافراگم، سلول های غشا. فرآیند الکترولیز، 2.25 تُن از  50% سود پرک را با هر تن کلر، تولید می کند. می توانید برای خواندن مطلب تولید سود پرک و مزایای آن به سایت مراجعه نمایید.

تولید سود پرک

مواد اولیه ی تولید، نمک رایج است. شکل آن معمولا هم به صورت منابع زیرزمینی است که روی سطح به شکل محلول در فرآورده های آبی با پمپ فشار بالا، آمده است. محلول کلرید سدیم را معمولا آب نمک می گویند.

به طور کلی، الکترولیز با ملغمه ی جیوه و یا فرآیندهای سلولی دیافراگم حمل می شود اما تغییر یون سلول های غشایی بر محیط و زمینه های اقتصادی تاثیر بالایی می گذارد. در سلول های جیوه ای، سدیم به صورت ملغمه ی سدیم جیوه ای تولید می شود و یون های کلرید به عنوان کلر. ملغمه به قطعات کاملا جدا جریان پیدا می کند، جایی که با آب واکنش پیدا کرده تا محلول هیدروکسید سدیم و گازهای هیدروژنی را تولید نماید.

سلول های دیافراگمی که معمولا با پنبه نسوز تولید شده است، اجازه می دهد تا آب نمک از اند به کاتد جریان پیدا کرده اما کلر و فضای گازهای هیدروژنی را جدا می سازد. سلول های دیافراگمی به انرژی گرمایی بسیاری برای تمرکز بر محلول سود پرک نیاز دارد اما می تواند از سلول های جیوه ای ارزان تر و سبک تری استفاده کند.

فرآوری تولید سود پرک

اگر 50% سود پرک بخواهیم، خالصی آن بالاست اما به غلظت بیشتر نیاز دارد. غشا می تواند غلظت کنونی را به طرق مختلف تغییر داده و تولید را با الکتریسیته ی ارزن، افزایش دهد.

امیدواریم از مطلبی که درباره ی نحوه ی تهیه و تولید سود پرک برای شما آماده کردیم، راضی بوده باشید.